Cała mądrość pochodzi od Pana (Syr 1, 1)
Wspólne doświadczanie radości to jeden z piękniejszych aspektów życia małżeńskiego i rodzinnego. Zachęca do tego papież Franciszek w wydanej w 2016 roku Adhortacji apostolskiej Amoris laetitia (Radość miłości). W przeżywanym obecnie w Kościele Roku Rodziny, którego hasłem jest tytuł adhortacji, warto pochylić się nad słowami św. Pawła, który napisał, że miłość „nie cieszy się z niesprawiedliwości, lecz współweseli się z prawdą” (1 Kor 13, 6).
W codzienności życia rodzinnego zdarzają się sytuacje ujawniające słabości i wady – nasze i naszych bliskich. Czasem budzą one w nas złość. Bywa też, że zostawiają trudny do zatarcia ślad w naszej pamięci. Ktoś, komu zdarza się nosić w sobie gniew lub wypominać cudze potknięcia, koniecznie powinien znaleźć czas na przemyślenie słów św. Pawła z „Hymnu o miłości”. Apostoł naucza w nim, że prawdziwa miłość nie unosi się gniewem i nie pamięta złego (por. 1 Kor 13, 5). Słowa te skomentował papież Franciszek w Adhortacji apostolskiej Amoris laetitia (Radość miłości). Przeżywając ogłoszony przez Ojca świętego Rok Rodziny „Amoris laetitia”, warto sięgnąć do rozważań papieskich na temat „Hymnu o miłości”, by znaleźć w nich inspirację do odkrywania radosnej strony życia rodzinnego.
Pismo Święte stwierdza, że miłość „nie jest bezwstydna” i „nie szuka swego” (1 Kor 13, 5). Zaczerpnięte z Hymnu o miłości określenia nie zawsze są dla nas od razu jasne i zrozumiałe. Wymagają one głębszej refleksji, by właściwie można je było zastosować w praktyce codziennego życia małżeńskiego i rodzinnego. Takie rozważania, które mogą pomóc w zrozumieniu hymnu św. Pawła, znajdują się w Adhortacji Apostolskiej Amoris laetitia papieża Franciszka. Dokument ten został opublikowany w 2016 roku, natomiast obecnie obchodzimy w Kościele Rok Rodziny “Amoris Laetitia”, w związku z czym mamy dodatkową motywację, by uważniej wczytywać się w nauczanie papieża.
Miłość to nie tylko romantyczna kolacja we dwoje. Miłość to także mycie naczyń, wynoszenie śmieci i zmienianie pieluszek. To także trudne chwile walki o związek w kryzysie i wyciąganie konsekwencji w stosunku do dzieci przekraczających ustalone zasady. Nie pochwalimy się tym ani rodzinie przy świątecznym stole, ani nie pokażemy tego w mediach społecznościowych. W miłości są takie sytuacje, które zostają tylko między nami a Bogiem, ponieważ miłość „nie szuka poklasku, nie unosi się pychą” (1 Kor 13, 4).
Kilkanaście lat pracy w poradnictwie rodzinnym pokazało mi, że częstym problemem w relacjach damsko-męskich jest zazdrość. W języku polskim słowo to rozumiane jest po pierwsze jako uczucie przykrości, żalu i niechęci do kogoś na widok jego powodzenia lub stanu posiadania. W poradni jednak zdecydowanie częściej pojawia się w drugim znaczeniu, kiedy to wskazuje na uczucie niepokoju co do wierności kochanej osoby.
W przestrzeni publicznej można usłyszeć krytykę Kościoła za „mieszanie się do polityki”. Członkowie Kościoła – zarówno pasterze, jak i wierni świeccy – są jednak równoprawnymi obywatelami i mają prawo do uczestnictwa w życiu politycznym. W jaki sposób sam Kościół określa swój stosunek do polityki?
Każdy dzień przysparza nam wielu okazji, by uświadomić sobie wzajemne zależności między ludźmi. Dostrzec można to na różnych poziomach: lokalnym, krajowym i międzynarodowym. Szczególnie dotkliwie uświadamia nam to nagły brak towarów lub usług, na przykład w wyniku strajku jakiejś grupy zawodowej. Problemy z tym związane mobilizują społeczeństwo, a zwłaszcza rządzących, do szukania wyjścia z trudnej sytuacji. Czasem jednak odczuwamy związek z ludźmi na zupełnie innym poziomie. Gdy jakiś region świata zostanie dotknięty klęską żywiołową, gdy w mediach widzimy cierpiących ludzi siedzących na obróconym w ruinę dorobku całego życia, to budzi się w nas współczucie, które mobilizuje do okazania wsparcia pokrzywdzonym przez los. W pierwszym i drugi przypadku podjęte działania określamy mianem solidarności.
W życiu już tak jest, że nie wszystko idzie po naszej myśli. Dotyczy to także życia małżeńskiego i rodzinnego. Gdy nasze plany biorą w łeb, gdy nasze oczekiwania nie zostają spełnione, gdy nam na czymś bardzo zależało, a wyszło, jak zwykle – łatwo stracić równowagę. Przejawy takiego stanu nie są jednak dla nikogo korzystne. Dlatego zawsze lepiej pohamować emocje i z życzliwością poszukać odpowiedniego rozwiązania. Do tego zachęca nas biblijny hymn o miłości, który opisuje ją słowami: „Miłość cierpliwa jest, łaskawa jest” (1 Kor 13, 4). W teorii brzmi to idealnie, ale czy jest możliwe w praktyce?
Życie w małżeństwie i rodzinie angażuje nasze talenty. Bóg obdarza nas nimi w różny sposób. Ja na przykład nie mam smykałki do gotowania, a mój brat raz po raz chwali się zdjęciami potraw, którymi raczy swoją rodzinę. Mam inne zdolności i umiejętności, którymi staram się służyć moim najbliższym. Czasem jednak dochodzę do przekonania, że od czynności wykonywanych na rzecz rodziny ważniejsza jest towarzysząca im atmosfera. Nasze różne działania na rzecz rodziny nabierają smaku, gdy potrafimy zdobyć się na życzliwe spojrzenie i pogodny uśmiech.
Ludzie od wieków zadają sobie pytanie o przyczynę i naturę zła obecnego w świecie. Odpowiedź udzielana przez Kościół podkreśla, że zło jest tajemnicą. W oparciu o Objawienie Boże przekazywane w Piśmie Świętym i Tradycji możemy wyróżnić zło fizyczne i zło moralne oraz określić ich źródło. Możemy też patrzeć na nie z nadzieją, gdyż Bóg z każdego zła potrafi wyprowadzić dobro.