Służyć budowaniu Królestwa Bożego w dziejach

Rodzina

W życiu małżeńskim i rodzinnym ważne miejsce zajmuje obchodzenie rocznic i jubileuszy. Przypominają nam one o początku przebytej drogi, pomagają dokonać podsumowania, zebrać siły i z nadzieją patrzeć w przyszłość. W tym roku obchodzimy rocznicę o wyjątkowym znaczeniu dla wszystkich rodzin tworzących Kościół. Mam na myśli 40-lecie Adhortacji apostolskiej Familiaris consortio św. Jana Pawła II opublikowanej 22 listopada 1981 roku. Papież ogłosił ją w Uroczystość Jezusa Chrystusa Króla Wszechświata. W dokumencie tym Ojciec Święty wielokrotnie podkreślił królewską godność Jezusa Chrystusa oraz królewską misję świeckich, a rodzinom przypomniał o ich powołaniu do budowania Królestwa Bożego w dziejach. Powołanie to wpisuje się w cztery główne zadania rodzin chrześcijańskich, o których chciałbym tu przypomnieć.

» Read more

Miłość totalna jest

Miłość

Paweł Apostoł naucza, że miłość „wszystko znosi, wszystkiemu wierzy, we wszystkim pokłada nadzieję, wszystko przetrzyma” (1 Kor 13, 7-8). W nawiązaniu do tych słów papież Franciszek stwierdził, że te cztery wyrażenia zawierające słowo „wszystko” podkreślają pewną totalność miłości oraz jej zdolność do stawienia czoła wszystkim stającym przed nią zagrożeniom. Papież poruszył ten temat w wydanej w 2016 roku Adhortacji apostolskiej Amoris laetitia (por. 111). Tytuł tego dokumentu podkreśla radość, którą miłość wnosi w życie rodzinne. Chcąc zachęcić nas do pochylenia się nad tym tematem, papież ogłosił Rok Rodziny Amoris laetitia, który obecnie obchodzimy w Kościele. Wśród wielu ważnych spraw, które zajmują nas na co dzień, warto znaleźć chwilę na przemyślenie tego, co chce nam przekazać następca św. Piotra.

» Read more

Błogosławieństwo ojca

Rodzina

W Mądrości Syracha możemy przeczytać, że „błogosławieństwo ojca umacnia domy dzieci” (Syr 3, 9). Często myślę o przyszłości moich pociech i chciałbym, żeby im się w życiu powodziło. Mocny dom, którego obraz przywołał Syracydes, można uznać za symbol pomyślności. Ciekawe, że biblijny mędrzec nie wspomniał tu o zapewnieniu dzieciom świetnego wykształcenia lub oszczędności na dobry start, a wskazał właśnie na błogosławieństwo. Czym zatem jest ojcowskie błogosławieństwo, że posiada aż tak niezwykłe właściwości?

» Read more

Współweseli się z prawdą

Miłość

Wspólne doświadczanie radości to jeden z piękniejszych aspektów życia małżeńskiego i rodzinnego. Zachęca do tego papież Franciszek w wydanej w 2016 roku Adhortacji apostolskiej Amoris laetitia (Radość miłości). W przeżywanym obecnie w Kościele Roku Rodziny, którego hasłem jest tytuł adhortacji, warto pochylić się nad słowami św. Pawła, który napisał, że miłość „nie cieszy się z niesprawiedliwości, lecz współweseli się z prawdą” (1 Kor 13, 6).

» Read more

Nie unosi się gniewem

Miłość

W codzienności życia rodzinnego zdarzają się sytuacje ujawniające słabości i wady – nasze i naszych bliskich. Czasem budzą one w nas złość. Bywa też, że zostawiają trudny do zatarcia ślad w naszej pamięci. Ktoś, komu zdarza się nosić w sobie gniew lub wypominać cudze potknięcia, koniecznie powinien znaleźć czas na przemyślenie słów św. Pawła z „Hymnu o miłości”. Apostoł naucza w nim, że prawdziwa miłość nie unosi się gniewem i nie pamięta złego (por. 1 Kor 13, 5). Słowa te skomentował papież Franciszek w Adhortacji apostolskiej Amoris laetitia (Radość miłości). Przeżywając ogłoszony przez Ojca świętego Rok Rodziny „Amoris laetitia”, warto sięgnąć do rozważań papieskich na temat „Hymnu o miłości”, by znaleźć w nich inspirację do odkrywania radosnej strony życia rodzinnego.

» Read more

Uprzejma i bezinteresowna

Miłość

Pismo Święte stwierdza, że miłość „nie jest bezwstydna” i „nie szuka swego” (1 Kor 13, 5). Zaczerpnięte z Hymnu o miłości określenia nie zawsze są dla nas od razu jasne i zrozumiałe. Wymagają one głębszej refleksji, by właściwie można je było zastosować w praktyce codziennego życia małżeńskiego i rodzinnego. Takie rozważania, które mogą pomóc w zrozumieniu hymnu św. Pawła, znajdują się w Adhortacji Apostolskiej Amoris laetitia papieża Franciszka. Dokument ten został opublikowany w 2016 roku, natomiast obecnie obchodzimy w Kościele Rok Rodziny “Amoris Laetitia”, w związku z czym mamy dodatkową motywację, by uważniej wczytywać się w nauczanie papieża.

» Read more

Doktor i rycerz Maryi

Doctor Mellifluus

W dziejach Kościoła możemy wskazać wielu teologów poruszających tematy związane z osobą Matki Jezusa z Nazaretu, jednak niewielu spośród nich zyskało sobie tytuł Doktora Maryjnego. Takim właśnie teologiem był św. Bernard z Clairvaux, opat cysterski, którego w ikonografii często przedstawia się w postawie klęczącej przed Maryją, doznającego niezwykłej mistycznej łaski zwanej lactatio – karmienia mlekiem wytryskującym z piersi Matki Bożej. Trudno o bardziej intymny obraz głębokiej duchowej więzi łączącej Maryję z jej czcicielem.

Bernard z Clairvaux urodził się na terenie dzisiejszej Francji w 1090 roku. Przyszedł na świat w rodzinie rycerskiej. Jego bracia obrali właśnie taką drogę życia, on zaś został przeznaczony przez rodziców do życia duchownego. Mając ponad dwadzieścia lat, wstąpił do zakonu cystersów. Zakon ten powstał w wyniku dążeń do odnowienia życia mniszego w duchu wierności Regule św. Benedykta. I choć za założycieli cystersów uważa się św. Roberta z Molesmes, św. Albertyka i św. Stefana Hardinga, to do rozkwitu nowego zakonu najbardziej przyczynił się właśnie św. Bernard, który osobiście założył niemal 70 klasztorów, a za jego czasów powstało ich ponad 300. Do tak prężnego rozwoju nowego zgromadzenia w dużej mierze przyczynił się talent oratorski św. Bernarda. To dzięki niemu obdarzony został przydomkiem Doktora Miodopłynnego – Doctor Mellifluus. Nieprzeciętne zdolności Bernarda potwierdzają także spisane przez niego dzieła. Można znaleźć wśród nich teksty o charakterze doktrynalnym, moralnym, mistycznym i ascetycznym, homilie, listy i utwory poetyckie. Spisane przez niego pouczenia adresowane do mnichów i duchownych odsłaniają wciąż aktualne bolączki Kościoła.

» Read more

Cnoty w pismach S.B. Rozalii Celakówny

Intronizacja

Wierni zaangażowani w Dzieło Intronizacji Jezusa Króla w Polsce mają świadomość, jak wielką rolę u jego początków odegrała S.B. Rozalia Celakówna. Podkreśla ją również pierwsze zdanie Komentarza Konferencji Episkopatu Polski do Jubileuszowego Aktu Przyjęcia Jezusa Chrystusa za Króla i Pana: „Myśl o potrzebie aktu intronizacyjnego została zapoczątkowana w związku z wszczęciem w archidiecezji krakowskiej w 1996 roku procesu beatyfikacyjnego Sługi Bożej Rozalii Celakówny, krakowskiej pielęgniarki i mistyczki, zmarłej w czasie II wojny światowej. Wówczas światło dzienne ujrzały jej zapiski i można było poznać treść udzielonych jej objawień prywatnych, w których Jezus domaga się m.in. aktu intronizacyjnego od narodu polskiego”.

» Read more

Królewskie znaki

Publikacje

Królewskie znaki. Sakramenty w życiu Apostołów Jezusa Króla

Praca na rzecz Królestwa Chrystusowego w Narodzie i Państwie Polskim wpisuje się w wynikające z chrztu i bierzmowania powołanie wiernych do apostolstwa. Właściwe wypełnianie tego powołania wymaga odpowiedniego przygotowania i formacji. Mając to na względzie, Stowarzyszenie „Róża” wydało broszurę zatytułowaną Królewskie znaki. Sakramenty w życiu Apostołów Jezusa Króla (Kraków 2020). Ukazuje ona prawdę o królewskiej godności Pana Jezusa i królewskiej misji chrześcijan z perspektywy nauki Kościoła o celebracjach liturgicznych.

» Read more

Bez poklasku i unoszenia się pychą

Miłość

Miłość to nie tylko romantyczna kolacja we dwoje. Miłość to także mycie naczyń, wynoszenie śmieci i zmienianie pieluszek. To także trudne chwile walki o związek w kryzysie i wyciąganie konsekwencji w stosunku do dzieci przekraczających ustalone zasady. Nie pochwalimy się tym ani rodzinie przy świątecznym stole, ani nie pokażemy tego w mediach społecznościowych. W miłości są takie sytuacje, które zostają tylko między nami a Bogiem, ponieważ miłość „nie szuka poklasku, nie unosi się pychą” (1 Kor 13, 4).

» Read more

1 … 3 4 5 6 7 … 34