Mały katechizm
Modlitwa Pańska
Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się Imię Twoje.
Przyjdź królestwo Twoje. Bądź wola Twoja, jako w niebie tak i na ziemi.
Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj.
I odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom.
I nie wódź nas na pokuszenie, ale nas zbaw ode złego. Amen
Pieśń słoneczna św. Franciszka z Asyżu
Najwyższy, wszechmocny i dobry Panie,
Tobie sława, chwała, uwielbienie
I wszelkie błogosławieństwo.
Tylko Tobie, Najwyższy, one przystoją,
I żaden człowiek nie jest godzien wzywać Twojego Imienia.
Pochwalony bądź, Panie,
Z wszystkimi Twoimi stworzeniami,
A przede wszystkim z naszym bratem-słońcem,
Które daje dzień, a Ty przez nie świecisz.
Ono jest piękne i promieniste.
A przez swój blask
Jest Twoim wyobrażeniem, o Najwyższy!
Tajemnice Różańca Świętego
Intronizacja Jezusa Króla
“Jubileuszowy Akt Przyjęcia Jezusa Chrystusa za Króla i Pana”, który proklamowany był 19 listopada 2016 roku w krakowskich Łagiewnikach, wywołał wielkie zainteresowanie nie tylko wśród wiernych Kościoła w Polsce. Pojawiło się w związku z nim wiele wątpliwości i pytań. Na większość z nich można znaleźć odpowiedź w książce “Intronizacja Jezusa Króla” (Wydawnictwo M, Kraków 2016). Jej autorem jest Marcin Majewski, doktor teologii i wykładowca Papieskiego Uniwersytetu Jana Pawła II w Krakowie, który od kilkunastu lat angażuje się w walkę o odnowę moralną polskiego narodu pod sztandarem Chrystusa Króla. W ostatnim czasie, jako członek Zespołu Episkopatu Polski ds. Ruchów Intronizacyjnych, był bardzo blisko spraw związanych z przygotowaniami do przyjęcia Jezusa Chrystusa za Króla i Pana w naszej Ojczyźnie.
Arsenał obrońców życia
Wiem z doświadczenia, że dyskusje o tematyce moralnej bardzo często sprowadzają się do rozważania konsekwencji postępowania. Osłabienie wiary w Boga i autorytet Urzędu Nauczycielskiego Kościoła powoduje, że w wielu przypadkach nie wystarcza odwołanie się do Pisma Świętego i Tradycji, by uświadomić rozmówcy negatywną ocenę czynu. Czasami pomocne mogą się okazać fakty ukazujące następstwa podejmowanych decyzji. W zakresie dylematów moralnych związanych z ludzką płodnością zbiorem takich faktów jest opracowana przez Polskie Stowarzyszenie Obrońców Życia Człowieka (PSOŻC) książka “Ekologia prokreacji. Vademecum” (Kraków 2016).
Mądra, dobra i piękna
Żaden mężczyzna o zdrowych zmysłach nie opuściłby żony mądrej, dobrej i pięknej. Na wszelki jednak wypadek – gdyby komuś coś podobnego przyszło do głowy – warto przypomnieć pełne roztropności pouczenie starożytnego Mędrca przekazującego swoje spostrzeżenia mężczyznom wszystkich czasów: Nie odchodź od żony mądrej i dobrej, albowiem miłość jej cenniejsza niż złoto (Syr 7, 19).
Obudź się!
Św. Paweł Apostoł wyznał kiedyś: Nie jest dla mnie powodem do chluby to, że głoszę Ewangelię. Świadom jestem ciążącego na mnie obowiązku. Biada mi bowiem, gdybym nie głosił Ewangelii! (1 Kor 9, 16). W naszych czasach bp Dominique Rey w książce “Parafio, obudź się!” stwierdza: Chrześcijanin jest wezwany do osobistego spotkania z Jezusem Chrystusem, w wyniku którego on sam zostaje posłany do świata. Niedopuszczalne jest, by człowiek ochrzczony nie uczestniczył w ewangelizacji (s. 16). Jednak w praktyce, nawet jeśli w pełni utożsamiamy się ze słowami Apostoła Pogan czy francuskiego biskupa, nie zawsze wiemy, jak włączyć się w dzieło ewangelizacji. Właśnie takie osoby w pierwszej kolejności powinny sięgnąć po tę pozycję.
Dary dla Nowonarodzonego – Jasełka
Dary dla Nowonarodzonego. Jasełka
Występują:
Aniołowie, Archanioł, Pasterz I, Pasterz II, Kacper, Melchior, Baltazar, Herod, Doradca, Uczeń I, Uczeń II.
Na środku żłóbek, Maryja i Józef z Dzieciątkiem. Za nimi stoją Aniołowie z rozpostartymi skrzydłami. Jeden z aniołów trzyma gwiazdę, Archanioł trzyma tarczę i miecz.
Aniołowie śpiewają kolędę 1: Przybieżeli do Betlejem pasterze.
Scena I: Pasterze wchodzą, stają przed żłóbkiem i mówią:
Pasterz I:
Pełniąc w nocy straż nad stadem,
Ujrzeliśmy archanioła,
A z nim zastęp cały w bieli,
Który wniebogłosy woła:
Pasterz II:
Chwała Bogu w wysokości,
Pokój ludziom dobrej woli,
Bo Syn Boży przyjął ciało,
By doświadczyć ludzkiej doli.
Król zastępów
Bramy unieście swe święte szczyty!
Z pieśnią otwórzcie się dumne wrota!
Oto nadchodzi Król wiecznej chwały.
Na Jego skroniach korona złota.
Kto jest tym Królem, kto Królem chwały?
To Pan zastępów, potężny w boju,
On jest Lwem Judy, Odwiecznym Ojcem,
Początkiem, Końcem, Księciem Pokoju.
To Król na czele zastępów nieba.
W dłoni swej dzierżąc laskę Pasterza,
Chroni swą trzodę, sądzi i walczy,
Wrogów żelaznym berłem uderza.
On Królem królów! On Panem panów!
Na białym koniu z mieczem u boku
Skutecznym mocą Bożego Słowa
Strąca w czeluści piekielne smoka.
Oto przybywa Król wiecznej chwały!
Bramy swe święte szczyty unieście!
Z pieśnią witajcie Go dumne wrota!
Król obejmuje tron w Świętym Mieście.
Piotr Pikuła