Sakramenty żołnierzy Chrystusa

Sakramenty

„Wojskowy znak, którego nie da się zetrzeć wyciska się na rękach nowych rekrutów, podobnie jak i ich imiona wypisywane są na liście legionów, podczas odbierania od nich zwykłej przysięgi, zwanej przysięgą wojskową. (…) Żołnierze zatem składają przysięgę na wierność Imperatorowi, że będą słuchać wiernie i chętnie wszystkich jego rozkazów, że nigdy nie zdezerterują i zawsze będą gotowi poświęcić swe życie dla Imperium Rzymskiego”. Tak o początkach służby wojskowej legionistów pisał u schyłku IV w. po Chr. Flawiusz Wegecjusz Renatus, autor starożytnego podręcznika wojskowości. Dlaczego właśnie takim cytatem rozpoczynam to krótkie wprowadzenie do nauki Kościoła o sakramentach? Powodów jest kilka, a każdy z nich może przybliżyć nas do głębszego zrozumienia tajemnicy widzialnych znakach niewidzialnej łaski.

» Read more

Niepodległa Polska królestwem Chrystusa

Intronizacja

W ostatnim czasie na stronach katolickich portali internetowych mogliśmy przeczytać o liście ks. bpa Stanisława Jamrozka, delegata KEP ds. Ruchów Intronizacyjnych, skierowanym do Czcicieli Chrystusa Króla z całej Polski. W piśmie tym biskup poruszył między innymi sprawę przygotowań do 2. rocznicy proklamacji Jubileuszowego Aktu Przyjęcia Jezusa Chrystusa za Króla i Pana. W ramach obchodów zaplanowane jest spotkanie ruchów intronizacyjnych, które w roku 100-lecia odzyskania przez Polskę niepodległości odbywać się będzie pod znamiennym hasłem „Niepodległa Polska królestwem Chrystusa”. Jak rozumieć te słowa, wyjaśnią zapewne zaproszeni na spotkanie znakomici prelegenci. Ja natomiast chciałbym skoncentrować się na temacie królewskiej godności Pana Jezusa, Uroczystości Chrystusa Króla Wszechświata i podjętym w Polsce Dziele Intronizacji Jezusa Króla, które zaowocowało proklamacją Jubileuszowego Aktu Przyjęcia Jezusa Chrystusa za Króla i Pana.

» Read more

Królewskie prawo miłości

Dekalog

Wizerunek Jezusa Chrystusa z insygniami władzy królewskiej w Bazylice Bożego Ciała w Krakowie.

Nowy Testament bardzo często porusza temat miłości. Słownik podaje, że rzeczownik „miłość” (gr. agape) występuje w nim 116 razy, a czasownik „miłować” (gr. agapao) pojawia się 143 razy. Od statystyk ważniejsze są jednak stwierdzenia podkreślające znaczenie miłości jako najważniejszej z cnót odnoszącej się bezpośrednio do Boga, „bo Bóg jest miłością” (1 J 4, 8). Pan Jezus naucza, że pierwszym i największym przykazaniem jest nakaz miłowania Boga, drugim zaś – nakaz miłowania bliźniego (por. Mt 22, 37-38). W takim kontekście zrozumiała staje się wypowiedź św. Jakuba, który przykazanie miłości określił zaszczytnym mianem królewskiego prawa (por. Jk 2, 8). Jest ono najważniejszą zasadą porządkującą relacje w Królestwie Bożym, dlatego każdy, kto chce mieć w nim swój udział, powinien ją zgłębiać i stosować.

» Read more

Berło, tron i sztandar

Intronizacja

Uroczystość Podwyższenia Krzyża Świętego skłania nas do refleksji nad znaczeniem Krzyża jako najważniejszego symbolu chrześcijaństwa. Wszyscy wiemy, że Krzyż, pierwotnie narzędzie przeznaczone do zadawania okrutnej śmierci, uświęcony drogocenną krwią Chrystusa stał się dla Jego uczniów znakiem zbawienia. Już u zarania Kościoła św. Paweł pisał: „Co do mnie, nie daj Boże, bym się miał chlubić z czego innego, jak tylko z krzyża Pana naszego Jezusa Chrystusa, dzięki któremu świat stał się ukrzyżowany dla mnie, a ja dla świata” (Ga 6, 14). W późniejszych wiekach takie spojrzenie na Krzyż zostało jeszcze pogłębione w hymnach, komentarzach i kazaniach, których autorzy dostrzegali w Krzyżu chwalebny znak zwycięstwa. Wśród nich był jeden z najwybitniejszych papieży, św. Leon Wielki.

» Read more

Adveniat Regnum Tuum

Intronizacja

W codziennej modlitwie powtarzamy słowa, których nauczył nas sam Jezus Chrystus. Zwracając się do naszego Ojca, który jest w niebie, prosimy: „Adveniat Regnum Tuum”, to znaczy „Przyjdź Królestwo Twoje”. Wyrażenie to jest bardzo ważne, skoro znalazło się w Modlitwie Pańskiej. Co ono jednak właściwie oznacza? Czym jest Królestwo Boże i po czym można je poznać?

Rozmyślając o przyjściu Królestwa Bożego, zwróćmy najpierw uwagę na pewien fragment Ewangelii: „Zapytany przez faryzeuszów, kiedy przyjdzie królestwo Boże, odpowiedział im: «Królestwo Boże nie przyjdzie dostrzegalnie; i nie powiedzą: “Oto tu jest” albo: “Tam”. Oto bowiem królestwo Boże pośród was jest»” (Łk 17, 20–21).

» Read more

Król czy tyran?

Intronizacja

Jubileuszowy Akt Przyjęcia Jezusa Chrystusa za Króla i Pana proklamowany w Polsce w 2016 r. ma przyczynić się do rzeczywistego królowania Chrystusa w życiu poszczególnych Polaków jak i całego naszego Narodu. Aby to się dokonało, musimy nieustannie rozmyślać, na czym właściwie powinno polegać królowanie Pana Jezusa i w jaki sposób możemy poznać, że jesteśmy Jego poddanymi. Pomóc może w tym jedno z kazań św. Cezarego z Arles (470-543), wybitnego duszpasterza epoki wczesnochrześcijańskiej.

» Read more

Pogromca złych duchów

Wiara

O św. Bartłomieju Apostole wiemy stosunkowo mało. Nowy Testament wymienia jego imię zaledwie cztery razy, zawsze pośród imion innych apostołów (Mt 10, 3; Mk 3, 18; Łk 6, 14; Dz 1, 13). Warto dodać, że tradycja utożsamia z Bartłomiejem wspomnianego przez św. Jana Ewangelistę Natanaela z Kany Galilejskiej (J 1, 45–51; 21, 2). Tu na szczególną uwagę zasługuje jego wyznanie wiary w mesjańskie posłannictwo Jezusa: „Rabbi, Ty jesteś Synem Bożym, Ty jesteś Królem Izraela!” (J 1, 49). Skąpe wiadomości o życiu św. Bartłomieja uzupełnia chrześcijańska literatura pozabiblijna. W zachowanych do naszych czasów apokryfach Apostoł jawi się jako pełen Bożej mocy pogromca złych duchów. Ale to nie wszystko. Co jeszcze o św. Bartłomieju mówią apokryfy?

» Read more

Dekalog X: Nie pożądaj rzeczy

Dekalog

Człowiek jest istotą cielesno-duchową, wskutek czego do życia odpowiadającego ludzkiej godności potrzebuje wartości materialnych i nadprzyrodzonych. Przesunięcie akcentu w jedną czy drugą stronę zawsze prowadzi do problemów, tym poważniejszych, im bardziej zachwiana jest równowaga. Dziesiąte przykazanie jest ostrzeżeniem przed nadmiernym skoncentrowaniem się na doczesności, które wyraża się w nieuporządkowanym pragnieniu posiadania rzeczy.

» Read more

Walka o dobre obyczaje

Wiara

Wszyscy zapewne wiedzą, że o. Maksymilian Maria Kolbe oddał życie za współwięźnia w niemieckim obozie koncentracyjnym Auschwitz. Ta heroiczna decyzja poprzedzona była latami jego ofiarnej służby Bogu, Kościołowi i Ojczyźnie. Jednym z bardzo ważnych zadań, które z poświęceniem realizował, była walka z przeciwnikami Kościoła na froncie kształtowania obyczajów.

Podczas lektury Pism o. Kolbego (Wydawnictwo Ojców Franciszkanów, Niepokalanów, cz. I – 2007 r., cz. II – 2008 r.) zwróciło moją uwagę powtórzone kilka razy – naliczyłem później 9 takich miejsc – sformułowanie: „My religii katolickiej nie zwyciężymy rozumowaniem, tylko psuciem obyczajów”. Oczywiście nie są to słowa o. Maksymiliana, tylko wrogów Kościoła, z którymi otwartą walkę podjął ten niezłomny Rycerz Niepokalanej.

» Read more

Dekalog IX. Nie pożądaj żony bliźniego

Dekalog

„Błogosławieni czystego serca, albowiem oni Boga oglądać będą” (Mt 5, 8). Katechizm Kościoła Katolickiego rozważa te słowa Pana Jezusa z Kazania na Górze w kontekście IX przykazania Dekalogu: „nie pożądaj żony bliźniego swego”. Katechizm podkreśla, że ludzie o czystych sercach to ci, którzy „dostosowali swój umysł i swoją wolę do Bożych wymagań świętości, zwłaszcza w trzech dziedzinach: miłości, czystości, czyli prawości płciowej, umiłowania prawdy i prawowierności w wierze” (KKK 2518). Wynika z tego, że tylko autentyczna więź z Bogiem umożliwia człowiekowi wyzwolenie się z pęt pożądliwości i życie w wolności serca.

» Read more

1 … 11 12 13 14 15 … 34