Tag: s

Dekalog IV: Czcij ojca i matkę

Dekalog

Dekalog stanowi zbiór praw regulujących stosunek człowieka wierzącego do Boga i bliźniego. Po omówieniu pierwszej tablicy, czyli przykazań odnoszących się do Boga, nadszedł czas na drugą tablicę, która porządkuje relacje międzyludzkie. Czwartym przykazaniem, a jednocześnie pierwszym na drugiej tablicy jest to, które domaga się okazywania szacunku rodzicom: „Czcij ojca twego i matkę twoją, abyś długo żył na ziemi, którą Pan, Bóg twój, da tobie” (Wj 20, 12). Nie może ujść naszej uwadze fakt, że w Dekalogu pierwszymi osobami po Bogu są właśnie rodzice. Nie powinno wobec tego nikogo dziwić, że kwestie wiążące się z tym przykazaniem często pojawiają się na kartach Pisma Świętego. Pochylmy się zatem przynajmniej nad niektórymi z nich.

» Read more

Dekalog III: Dzień święty święcić

Dekalog

Dzień święty zajmuje bardzo ważne miejsce w życiu i nauce Kościoła. Szczególną uwagę zwrócił na ten temat św. Jan Paweł II w Liście Apostolskim Dies Domini o świętowaniu niedzieli. Na treść tego dokumentu powołał się Komitet Inicjatywy Ustawodawczej Ustawy o ograniczeniu handlu w niedziele, zamieszczając go w wersji elektronicznej na prowadzonej przez NSZZ Solidarność stronie internetowej (www.wolnaniedziela.pl).

» Read more

Sztandary Króla

Intronizacja

Stefan Żeromski w utworze „Wiatr od morza” rozdział opisujący zwycięską dla Polaków bitwę z Krzyżakami pod Świeciem z 1462 r. zakończył następującymi słowami: „Dopadł konia brat Iwo i pognał, co koń skoczy, ku Wiśle. Zwiastował radosną nowinę przysiółkom, gburskim strzechom i dworom. Mijając lasy, doliny i pola, ciszą jesieni zasłane, ze łzami uniesienia szczęśliwy Pomorzanin śpiewał pean radosny pustkowiom: Vexilla Regis prodeunt, Fulget Crucis mysterium, Quo carne carnis Conditor Suspensus est patibulo, Quo vulneratus insuper Mucrone diro lanceat, Ut nos lavaret crimine Manavit unda sanguine… Żegnał się znakiem wyzwolin naród kaszubski i z czoła znój niewoli ocierał. Zawrzał od radości głębokiej Gdańsk wyswobodzony z ucisku. Rozwarł na ścieżaj swe bramy wysokie na powitanie króla polskiego, króla wolnych ludów polskiej korony”.

» Read more

Dekalog II: Wysławiajcie Jego święte imię!

Dekalog

Pismo Święte wielokrotnie podkreśla, że imię Boga jest święte. Przoduje w tym Księga Psalmów, gdzie znaleźć można cały szereg wezwań do wysławiania imienia Boga. Spotykamy tam również indywidualne i wspólnotowe tego przejawy: Chcę Cię wywyższać, Boże mój, Królu, i błogosławić imię Twe na zawsze i na wieki. Każdego dnia będę Cię błogosławił i na wieki wysławiał Twe imię (Ps 145, 1-2), lub: Sprawiedliwi, weselcie się w Panu i wysławiajcie Jego święte imię! (Ps 97, 12). Psalmy podkreślają, że imię Pana wysławiają ci, którzy je miłują (por. Ps 5, 12). Dla takich ludzi nie do pomyślenia byłoby jakiekolwiek naruszenie czci należnej imieniu Boga. Tym jednak, którym brak miłości względem Boga, Biblia słowami drugiego przykazania Dekalogu zabrania nadużywania świętego imienia: Nie będziesz wzywał imienia Pana, Boga twego, do czczych rzeczy, gdyż Pan nie pozostawi bezkarnie tego, który wzywa Jego imienia do czczych rzeczy (Wj 20, 7).

» Read more

Króla nie zwalczą zastępy świata

Intronizacja

„Dziś, o bracia, Chrystus, Król nasz, do swoich towarzyszy broni z ewangelicznego przemawia trybunału, wypowiada wojnę wrogom, obiecuje nagrodę tym, co będą walczyli, objawia boju przyczyny, wykrywa podstępy i usiłowania nieprzyjaciół, gdzie, kiedy i jak walczyć należy – w pełnym tryumfu programie zapowiada”. W takich słowach św. Piotr Chryzolog zwrócił się do wiernych w kazaniu wygłoszonym z okazji rozpoczynającego się postu. W obrazowym języku ukazał adresatom pole duchowej walki, na którym powinni stanąć w okresie pokuty, by pod wodzą swego Króla, Jezusa Chrystusa, zmagać się ze swymi słabościami i zwyciężyć diabła.

» Read more

Jezus moim Panem i Królem!

Intronizacja

Wyznanie wiary, że Jezus jest Panem, ma dla ludzi charakter fundamentalny, ponieważ decyduje o naszym zbawieniu. Poucza nas o tym Słowo Boże: „Jeżeli więc ustami swoimi wyznasz, że JEZUS JEST PANEM, i w sercu swoim uwierzysz, że Bóg Go wskrzesił z martwych – osiągniesz zbawienie. Bo sercem przyjęta wiara prowadzi do usprawiedliwienia, a wyznawanie jej ustami – do zbawienia” (Rz 10, 9–10). Katechizm Kościoła Katolickiego wyjaśnia, że fragment ten jest jednym z pierwszych chrześcijańskich wyznań wiary.

» Read more

Miłosierni otrzymają królestwo z Chrystusem

Intronizacja

Wypełnianie uczynków miłosierdzia jest jednym z podstawowych obowiązków chrześcijanina. Wielokrotnie wspomina o tym Pismo Święte i Tradycja. W kontekście proklamowanego 19 listopada 2016 roku Jubileuszowego Aktu Przyjęcia Jezusa Chrystusa za Króla i Pana warto spojrzeć na temat miłosierdzia w perspektywie królewskiej godności Syna Bożego. Akt ten bowiem zobowiązuje nas do porządkowania całego naszego życia osobistego, rodzinnego i narodowego według prawa Jezusa Króla, a przecież On sam, zasiadając na tronie pełnym chwały, wskazał nam zasadę, którą powinniśmy kierować się na co dzień: „Wszystko, co uczyniliście jednemu z tych braci moich najmniejszych, mnieście uczynili” (Mt 25, 40).

» Read more

O, Królu najłaskawszy

Intronizacja

Wiara Kościoła w królewską godność Pana Jezusa znajduje swoje odzwierciedlenie w wielu tekstach, które wyszły spod pióra chrześcijańskich teologów i poetów. Warto wśród nich zwrócić uwagę na hymn „Aurora lucis rutilat”, który powstał około V-VIII wieku. Nieznany nam dziś autor opiewa w nim tryumf Chrystusa Zmartwychwstałego, którego dwukrotnie określa mianem Króla.

» Read more

Ave, sanctus Dei thronus!

Wiara

W Nowym Testamencie aż 62 razy pojawia się grecki rzeczownik thronos, który oznacza wysokie, ozdobne krzesło z oparciem, na którym zasiadał władca. Tron stał się symbolem władzy, a wielokrotne wzmianki w Piśmie Świętym o tronie Boga i Chrystusa mają na celu podkreślenie królewskiej godności Osób Boskich. W związku z tym w sztuce chrześcijańskiej już od IV wieku zaczęto przedstawiać Pana Jezusa jako zasiadającego na ozdobionym drogimi kamieniami tronie. Jednak na szczególną uwagę zasługuje określenie mianem Tronu Boga Maryi, Matki Pana Jezusa. W VI wieku nazwał ją w ten sposób św. biskup German w pozdrowieniu: Ave, sanctus Dei thronus!

» Read more

Ojciec – obrońca

Rodzina

Księga Wyjścia zawiera okrutną groźbę. Bóg za pośrednictwem Mojżesza zwrócił się z nią do faraona uciskającego naród wybrany: „Synem moim pierworodnym jest Izrael. Mówię ci: Wypuść mojego syna, aby mi cześć oddawał; bo jeśli zwlekać będziesz z wypuszczeniem go, to Ja zabiję twego syna pierworodnego” (Wj 4, 22-23). Słowa te ukazują Boga jako Ojca pałającego żarliwą miłością do swego dziecka. Żaden normalny ojciec nie akceptuje sytuacji, gdy ktoś wyrządza krzywdę jego dziecku. Również faraona musiała cechować podobna miłość do syna. Dlatego Bóg, który zna ludzkie uczucia, poprzez wizję śmierci potomka chce nakłonić władcę Egiptu do uwolnienia Izraela. Podobnie jak faraon nie byłby zadowolony z utraty pierworodnego, tak Bogu nie podoba się krzywda wyrządzana Izraelitom.

» Read more

1 … 8 9 10 11 12 13