Tag: s

W pocie czoła

Wiara

Praca zajmuje w życiu człowieka bardzo ważne miejsce. Zazwyczaj poświęcamy jej większość danego nam czasu. Nie powinno więc nikogo dziwić, że również Pismo Święte podejmuje ten temat. Możemy przeczytać o niej już w początkowych rozdziałach Księgi Rodzaju, gdzie sam Stwórca ukazany został jako osoba pracująca, potrzebująca wypoczynku po całotygodniowym trudzie. Również człowiek, stworzony na Boży obraz i podobieństwo, powołany został do pracy. Znaczenie tego powołania w bardzo wzniosły sposób określił jeden z biblijnych mędrców – Syracydes, gdy ludzi wykonujących pracę fizyczną uznał za podtrzymujących odwieczne stworzenie (por. Syr 38, 34). Trudno o piękniej sformułowaną pochwałę pracy. Warto o niej pamiętać, zwłaszcza gdy jej sens przesłaniają krople potu spływające z czoła.

» Read more

Dekalog V: Nie zabijaj

Dekalog

W znanym nam wszystkim przekładzie Dekalogu jako piąte przykazanie widnieje zakaz zabijania. A jednak w tej samej księdze, która zawiera Dekalog, w Księdze Wyjścia, znaleźć możemy cały szereg wykroczeń, za które w majestacie prawa należy karać śmiercią. Znajdziemy tam również opis zabicia na polecenie Mojżesza około trzech tysięcy czcicieli złotego cielca, opis zażartej bitwy z Amalekitami i nakaz składania krwawych ofiar ze zwierząt. Z czego zatem wynika aż tak rażąca rozbieżność? Odpowiedź na to niepokojące pytanie jest banalnie prosta. Problem nie leży w treści księgi, tylko w jej przekładzie.

» Read more

Dobry Pasterz

Wiara

W mauzoleum Galli Placydii w Ravennie znajduje się mozaika z V w. przedstawiająca Pana Jezusa Dobrego Pasterza. Jego postać została ukazana w pozycji siedzącej na kamieniu pośród skał porośniętych bujną roślinnością. Wokół Pasterza znajduje się sześć białych owiec. Jedną z nich Pasterz dotyka wyciągniętą prawą dłonią, w lewej zaś trzyma laskę pasterską w kształcie krzyża. Odziany jest w królewską tunikę koloru złotego według wzoru z epoki bizantyjskiej, a Jego głowę zdobi złota aureola. Oczy Pasterza zwrócone są w dal, jakby sprawdzał, czy Jego owcom nie grozi jakieś niebezpieczeństwo.

» Read more

Podaj dalej

Wiara

W Okresie Wielkanocnym zatrzymujemy się przy pustym grobie zmartwychwstałego Jezusa Chrystusa, gdyż to właśnie tutaj znajdują się fundamenty naszej wiary. Św. Paweł napisał, że jeżeli Chrystus nie zmartwychwstał, daremne jest nasze nauczanie, próżna jest także wasza wiara (1 Kor 15, 14). Można więc śmiało stwierdzić, że zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa jest tym jedynym faktem, na którym opiera się chrześcijaństwo.

» Read more

Świadkowie zmartwychwstania

Wiara

Każdy chrześcijanin powołany jest do świadczenia życiem i słowem o Chrystusie. Zadanie to będzie można wykonać skutecznie jedynie wówczas, gdy każdy z nas nawiąże z Nim osobistą więź i będzie trwał w przyjaźni z Panem.

» Read more

Władza odpuszczania grzechów

Sakramenty

Św. Mateusz Ewangelista odnotował w pewnym miejscu, że tłumy słuchające Pana Jezusa zdumiewały się Jego nauką. Dodał też, z czego wynikało to zdumienie: „Uczył ich bowiem jak ten, który ma władzę, a nie jak ich uczeni w Piśmie” (Mt 7, 29). Nowy Testament w wielu fragmentach podkreśla niezwykłą władzę Pana Jezusa. Jednym z nich jest opis uzdrowienia paralityka. Zanim jednak Jezus nakazał mu wstać z noszy, odpuścił mu grzechy. Ponieważ czasami również nas w wyniku popełnianych grzechów dopada paraliż, oczywiście bardziej duchowy niż fizyczny, warto uważniej przyjrzeć się sprawie tej władzy, która i nam może pomóc podnieść się i wrócić do domu.

» Read more

Duchowy trening w małżeństwie

Małżeństwo

W tym roku obchodzimy 50. rocznicę ogłoszenia przez papieża bł. Pawła VI Encykliki Humanae vitae poświęconej zasadom moralnym w dziedzinie przekazywania życia ludzkiego. Prezentując nauczanie Kościoła w tym zakresie, papież wskazał kilka kryteriów odpowiedzialnego rodzicielstwa, takich jak znajomość i poszanowanie praw biologicznych, które są częścią osoby ludzkiej oraz uwzględnianie warunków fizycznych, psychicznych, ekonomicznych i społecznych podczas podejmowania decyzji o poczęciu potomstwa. Wśród tych wskazań znalazło się też wezwanie do opanowania przez rozum i wolę wrodzonych popędów i namiętności (HV 10). Z kolei panowanie nad sobą wymaga podjęcia duchowego treningu, jakim jest asceza.

» Read more

Dekalog IV: Czcij ojca i matkę

Dekalog

Dekalog stanowi zbiór praw regulujących stosunek człowieka wierzącego do Boga i bliźniego. Po omówieniu pierwszej tablicy, czyli przykazań odnoszących się do Boga, nadszedł czas na drugą tablicę, która porządkuje relacje międzyludzkie. Czwartym przykazaniem, a jednocześnie pierwszym na drugiej tablicy jest to, które domaga się okazywania szacunku rodzicom: „Czcij ojca twego i matkę twoją, abyś długo żył na ziemi, którą Pan, Bóg twój, da tobie” (Wj 20, 12). Nie może ujść naszej uwadze fakt, że w Dekalogu pierwszymi osobami po Bogu są właśnie rodzice. Nie powinno wobec tego nikogo dziwić, że kwestie wiążące się z tym przykazaniem często pojawiają się na kartach Pisma Świętego. Pochylmy się zatem przynajmniej nad niektórymi z nich.

» Read more

Dekalog III: Dzień święty święcić

Dekalog

Dzień święty zajmuje bardzo ważne miejsce w życiu i nauce Kościoła. Szczególną uwagę zwrócił na ten temat św. Jan Paweł II w Liście Apostolskim Dies Domini o świętowaniu niedzieli. Na treść tego dokumentu powołał się Komitet Inicjatywy Ustawodawczej Ustawy o ograniczeniu handlu w niedziele, zamieszczając go w wersji elektronicznej na prowadzonej przez NSZZ Solidarność stronie internetowej (www.wolnaniedziela.pl).

» Read more

Sztandary Króla

Intronizacja

Stefan Żeromski w utworze „Wiatr od morza” rozdział opisujący zwycięską dla Polaków bitwę z Krzyżakami pod Świeciem z 1462 r. zakończył następującymi słowami: „Dopadł konia brat Iwo i pognał, co koń skoczy, ku Wiśle. Zwiastował radosną nowinę przysiółkom, gburskim strzechom i dworom. Mijając lasy, doliny i pola, ciszą jesieni zasłane, ze łzami uniesienia szczęśliwy Pomorzanin śpiewał pean radosny pustkowiom: Vexilla Regis prodeunt, Fulget Crucis mysterium, Quo carne carnis Conditor Suspensus est patibulo, Quo vulneratus insuper Mucrone diro lanceat, Ut nos lavaret crimine Manavit unda sanguine… Żegnał się znakiem wyzwolin naród kaszubski i z czoła znój niewoli ocierał. Zawrzał od radości głębokiej Gdańsk wyswobodzony z ucisku. Rozwarł na ścieżaj swe bramy wysokie na powitanie króla polskiego, króla wolnych ludów polskiej korony”.

» Read more

1 … 8 9 10 11 12 … 14