Jubileuszowy Akt Intronizacji

Intronizacja

Już od dnia proklamacji Jubileuszowego Aktu Przyjęcia Jezusa Chrystusa za Króla i Pana w Sanktuarium Miłosierdzia Bożego w Krakowie pojawiły się przejawy krytyki pod jego adresem. O ile trudno się dziwić niechęci objawianej przez środowiska ateistyczne i liberalne, to jednak niepokój i rozczarowanie wywołuje atak ze strony środowisk katolickich, również tych konserwatywnych. Ujawnia się w nich daleko posunięta sztywność w myśleniu, która wyraża się w negowaniu wartości Aktu na przykład ze względu na stylistykę i wyrażenia synonimiczne. Czyżbyśmy mieli do czynienia z ludźmi o mentalności magicznej, dla których Intronizacja to zaklęcie tracące swą skuteczność w wyniku użycia innych od dotychczas stosowanych sformułowań?

» Read more

Pragnienia mężczyzny

Syracydes

Nikt nie chce być obiektem szyderstw, zwłaszcza ze strony wrogów. W Księdze Syracydesa możemy odnaleźć wskazówkę, jak ich uniknąć: Nie idź za twymi namiętnościami: powstrzymaj się od pożądań! Jeżeli pozwolisz duszy swej na upodobanie w namiętnościach, uczynisz z siebie pośmiewisko dla twych nieprzyjaciół (Syr 18, 30-31). Żeby więc skutecznie bronić swego honoru, warto zastanowić się, czym są wspomniane żądze i namiętności oraz jak z nimi walczyć.

» Read more

Zarozumiałość

Doctor Mellifluus

Wierzy w to, co słyszy, chwali, co sam czyni, nie zważa na to, do czego zmierza – w taki sposób św. Bernard z Clairvaux (1090-1153) rozpoczął charakterystykę człowieka znajdującego się na szóstym stopniu pychy. W dziele O stopniach pokory i pychy (WAM, Kraków 1991, s. 75-76) cysterski opat opisał dwanaście poziomów upadku duchowego człowieka. Jednym z nich jest zarozumiałość. We współczesnej polszczyźnie zarozumiałym nazywamy kogoś, kto uważa siebie za lepszego i mądrzejszego od innych, kto okazuje, że ma o sobie wygórowane mniemanie. Osoby troszczące się o doskonalenie swego charakteru powinny przyjrzeć się, jak w XII wieku postrzegał tę kwestię Biały Opat i zastanowić się, nad czym jeszcze warto popracować.

» Read more

Chryste nasz Królu, przyrzekamy!

Intronizacja

Rozpoczynający się okres Wielkiego Postu powinien być dla nas czasem pokuty i nawrócenia. Jubileuszowy Akt Przyjęcia Jezusa Chrystusa za Króla i Pana, którego proklamacja dokonała się 19 listopada 2016 r. w Krakowie, wskazuje nam kilka obszarów życia, którym powinniśmy przyjrzeć się uważniej i zastanowić się, komu są podporządkowane. Czy w naszym życiu króluje grzech, czy Jezus Chrystus?

» Read more

Płomienie ognia i kwiaty niebios

Wiara

Chyba każdy chrześcijanin w pewnym momencie swojego życia zaczyna zdawać sobie sprawę, że znajduje się na polu bitwy, gdzie toczy się zaciekły bój o ludzkie serca. I chociaż przychodzi nam zmagać się z ludźmi, to wciąż musimy pamiętać o słowach św. Pawła, który nauczał, że tak naprawdę nie toczymy walki przeciw krwi i ciału, ale przeciw Zwierzchnościom, przeciw Władzom, przeciw rządcom świata tych ciemności, przeciw pierwiastkom duchowym zła (Ef 6, 12). W konfrontacji z Lucyferem nasze ludzkie siły są zbyt wątłe, ale aniołowie, których siła i potęga jest większa (2 P 2, 11), są naszymi potężnymi sojusznikami.

Istnienie aniołów jest prawdą wiary, którą jednogłośnie przekazuje Pismo Święte i Tradycja Kościoła. Aniołowie to czysto duchowe stworzenia posiadające rozum i wolę. Są istotami osobowymi i nieśmiertelnymi, doskonalszymi od pozostałych stworzeń Boga (KKK 330). Nie wdając się w rozważania teoretyczne, nadmienić należy, iż w Katechizmie da się zauważyć dwie funkcje aniołów, którzy kontemplują oblicze Boga i opiekują się ludźmi.

» Read more

Nowa ewangelizacja. Konkretne wezwanie

Lektury

„Ewangelia to żyjący, zmartwychwstały Jezus Chrystus” – stwierdził ks. prof. Stanisław Dyk w książce zatytułowanej Nowa ewangelizacja. Konkretne wezwanie! (Gubin 2015). „W Nim też urzeczywistnia się królestwo Boże. Dlatego też Jezus nie tylko głosi, lecz w swojej osobie także uobecnia królestwo Boże” (s. 21).

Na naszej liście znajduje się kolejna pozycja opublikowana przez Wydawnictwo Przystanek Jezus w ramach Serii Nowej Ewangelizacji. Jej autorem jest pracownik naukowo-dydaktyczny w Katedrze Homiletyki na Wydziale Teologii KUL, od 2002 r. redaktor naczelny „Przeglądu Homiletycznego”. W porównaniu do innych książek z tej serii, a mam tu na myśli Parafio, obudź się!, Narzędzia do odbudowy, Przewodnik parafialny po nowej ewangelizacji i Wzrastanie Kościoła, książka ks. Dyka wydaje się bardzo teoretyczna. Nie jest zbiorem 75 praktycznych sposobów na lepszą parafię, w którym autor prezentuje swoje dotychczasowe osobiste doświadczenia na polu nowej ewangelizacji. Jest natomiast przystępnie napisanym opracowaniem teologicznym, z którego wyłaniają się ogólne postulaty do samodzielnego twórczego zastosowania. Spośród wielu bardzo ważnych tematów poruszonych w książce chciałbym skupić się tutaj na sprawie głoszenia kerygmatu. Kerygmat jest orędziem o Bożym królestwie, a ten, kto je głosi, jest jak starożytny herold (keryks), który biegł przed powozem króla i ogłaszał jego nadejście.

» Read more

Małżeństwo jest “hyper”

Syracydes

Spotkaniu osób zawsze towarzyszą jakieś okoliczności. Czas i miejsce kształtują na jego charakter. Jedno z przysłów Syracydesa skłoniło mnie do zastanowienia się nad wpływem czasu na spotkanie zachodzące między małżonkami. Mędrzec stwierdza: Przyjaciel i towarzysz spotykają się w chwili stosownej, a częściej niż obaj – żona z mężem (Syr 40, 23). W cytowanym zdaniu możemy wyodrębnić dwa główne zagadnienia. Pierwsze z nich dotyczy relacji między przyjaźnią a małżeństwem. Drugie dotyczy zależności zachodzących między czasem a spotkaniami. Główna myśl wskazuje jednak na przewagę małżeństwa w stosunku do przyjaźni.

» Read more

Skarby dla Jezusa Króla. Opowiadanie dla dzieci

Rodzina

Był zimny, wietrzny wieczór. Mały Krzyś siedział na łóżku w swoim pokoju. Lubił patrzeć na gwiazdy, które ozdabiały ciemne niebo. Tym razem jednak nawet ich widok nie poprawił mu humoru. Mama chłopca szybko zauważyła smutek na twarzy synka.
– Wyglądasz na zmartwionego. Co się stało, kochanie? – zapytała.
– Ach, starałem się dziś zrobić coś wyjątkowego i chyba nic mi nie wyszło. – westchnął Krzyś.
– Starałeś się, to już bardzo dużo. – odpowiedziała mama.
– Rano włożyłem tacie rysunek do teczki na dokumenty i tego nie zauważył. W przedszkolu z Filipkiem posprzątałem półkę z książkami, a pani pochwaliła tylko kolegę. Chyba nikt mnie nie zauważa.

» Read more

Prawda a ekumenizm

Wiara

img_20160705_153857-kopia-2

Pojednanie Kościołów chrześcijańskich znalazło się w kręgu spraw poruszonych na Soborze Watykańskim II. Od czasu zakończenia Soboru uczyniono już bardzo wiele w tym kierunku i, mimo mijających lat, w wysiłkach tych Kościół nie ustaje, zachęcany i wspierany żarliwą modlitwą Jezusa: aby stanowili jedno (J 17, 21). Życie w duchu ekumenii nie jest dzisiaj dla katolika kwestią alternatywy, ale jest obowiązkiem, który powinien wyrażać się szczególnie w umiłowaniu prawdy, ponieważ umiłowanie prawdy, jak pisze Jan Paweł II, jest najgłębszym wymiarem autentycznego dążenia do pełnej komunii między chrześcijanami (US 36). Temu aspektowi życia w duchu ekumenii – umiłowaniu prawdy – warto poświęcić więcej uwagi.

Ekumenizm to ruch zmierzający w kierunku pojednania Kościołów chrześcijańskich, który wymaga zaangażowania całego Kościoła. Ojcowie soborowi wyrazili to w Dekrecie o ekumenizmie Unitatis redintegratio w następujących słowach: Odnowienie jedności powinno być przedmiotem troski całego Kościoła, zarówno wiernych, jak i pasterzy, każdego wedle jego własnych sił, tak w codziennym życiu chrześcijańskim, jak w badaniach teologicznych i historycznych (DE 5). Codzienne życie chrześcijańskie przeniknięte duchem ekumenii wymaga przedstawienia konkretnych zasad, którymi powinni kierować się wierni i ich pasterze.

» Read more

1 … 18 19 20 21 22 … 33