Kategoria: Intronizacja

Proklamowany w Polsce 19 listopada 2016 r. Jubileuszowy Akt Przyjęcia Jezusa Chrystusa za Króla i Pana zawiera szereg wezwań wskazujących obszary naszego życia narodowego i państwowego, które uroczyście oddaliśmy pod władanie Jezusa Króla. Pierwszym wymiarem królowania Pana Jezusa wymienionym w Akcie Intronizacyjnym są nasze serca, natomiast już na drugim miejscu pojawia się wezwanie: „W naszych rodzinach – Króluj nam Chryste!”. Później zaś, stopniowo, przez parafie, szkoły i uczelnie, środki społecznej komunikacji, urzędy, miejsca pracy, służby i odpoczynku, miasta i wioski dochodzimy w końcu do pełnego uznania królewskiej władzy Chrystusa w całym Narodzie i Państwie Polskim. Już ta kolejność uświadamia nam, że droga do panowania Jezusa Króla w Polsce prowadzi przez rodzinę.

» Read more

Konstytucja o liturgii świętej Sacrosanctum Concilium uchwalona podczas Soboru Watykańskiego II (1962-1965) stwierdza, że liturgia jest szczytem, do którego zmierza działalność Kościoła, a jednocześnie jest źródłem, z którego wypływa cała jego moc (por. 10). Kościół w liturgii głosi i celebruje Misterium Paschalne, przez które Chrystus wypełnił dzieło naszego zbawienia, aby wierni przeżywali je i świadczyli o nim w swoim codziennym życiu. W Misterium Paschalnym – w błogosławionej męce, zmartwychwstaniu i chwalebnym wniebowstąpieniu – Pan Jezus w szczególny sposób ukazuje ludziom swoją królewską godność. W związku z tym w liturgii możemy dostrzec wiele przejawów czci względem Jezusa Króla.

» Read more

„Królestwo moje nie jest z tego świata” – odpowiedział Pan Jezus na postawione przez rzymskiego namiestnika Poncjusza Piłata pytanie: „Czy Ty jesteś Królem żydowskim?” (J 18, 33.36). Odpowiedź ta skłania chrześcijan do zastanowienia, zwłaszcza że Królestwo jest głównym tematem nauczania Pana Jezusa. Jednocześnie warto zaznaczyć, że przywołane zdanie znalazło się w tekście „Modlitwy do Jezusa Chrystusa naszego Króla i Pana” opublikowanej wraz listem Konferencji Episkopatu Polski z dnia 5 października 2016 r. o przygotowaniach do proklamacji „Jubileuszowego Aktu Przyjęcia Jezusa Chrystusa za Króla i Pana”. Wobec rangi tego Aktu i związanej z nim modlitwy nie sposób nie zastanawiać się nad znaczeniem słów Zbawiciela. Myślało o nich już wielu mistrzów teologii, a wśród nich również św. Tomasz z Akwinu (1225–1274), który swoją interpretację zawarł w Komentarzu do Ewangelii Jana (Antyk, Kęty 2002).

» Read more

Pismo Święte wielokrotnie przekazuje nam naukę o istnieniu i działaniu w świecie złego ducha. Jest on przeciwnikiem Boga i wrogiem Jego stworzeń. Jest podstępny jak wąż i drapieżny jak lew, budzi grozę niczym smok, ale potrafi przybierać postać anioła światłości. To przez niego śmierć weszła na świat i to w jego mocy znajdują się wszystkie królestwa ziemi. A jednak nastał kres jego panowania. Bóg bowiem tak umiłował świat, że zesłał swojego Syna, aby wybawił naród kroczący w ciemności, a strąciwszy z tronu mrocznego władcę, sam objął królestwo, któremu nie będzie końca.

» Read more

Nowy Testament stosuje wobec Jezusa z Nazaretu wiele różnych określeń, takich jak Syn Człowieczy, Syn Dawida, Syn Boży, Pan, Zbawiciel, Mistrz, Nauczyciel, Rabbi, Prorok, Arcykapłan, Apostoł, Pasterz, Chrystus, czyli Mesjasz, oraz Król. Każdy z tych tytułów wyraża bardzo ważne prawdy teologiczne, odkrywając przed nami jakiś aspekt misterium życia i działalności Jezusa. W kontekście Dzieła Intronizacji i proklamowanego w Polsce Jubileuszowego Aktu Przyjęcia Jezusa Chrystusa za Króla i Pana szczególną uwagę zwracamy na Jego królewską godność. Zobaczmy zatem, co o Jezusie Królu mówi nam Nowy Testament.

» Read more

Królestwo Boże stanowi jeden z głównych tematów nauki Pana Jezusa. Czytając Nowy Testament, wielokrotnie spotykamy się bądź to z przypowieściami, bądź z bezpośrednimi wypowiedziami Pana Jezusa o Królestwie. Już pierwsze zdanie Pana zanotowane przez św. Marka Ewangelistę porusza tę kwestię: „Czas się wypełnił i bliskie jest Królestwo Boże. Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię” (Mk 1, 15). Królestwa dotyczy też nakaz misyjny, z którym Jezus zwrócił się do Apostołów: „Idźcie i głoście: Bliskie już jest królestwo niebieskie” (Mt 10, 7). Skoro, jak widać, temat ten jest bardzo ważny, warto poświęcić mu więcej refleksji. Pomóc w tym powinna lektura odpowiednich fragmentów Katechizmu Kościoła Katolickiego, który jest dla nas pewną normą nauczania wiary.

» Read more

Objawienie poucza nas, że Jezus z Nazaretu jest Synem Bożym. Pan Jezus sam podkreślał swoją jedność z Bogiem Ojcem. Już samo nazywanie Boga mianem Ojca wywoływało oburzenie Żydów, gdyż czyniło Jezusa równym Bogu. Pan Jezus wcale temu nie zaprzeczał, co jeszcze bardziej wzmagało wrogość przeciwników. Po śmierci i zmartwychwstaniu Chrystusa założony przez Niego Kościół zgłębiał tajemnicę jedności Ojca, Syna i Ducha Świętego, co przyczyniło się do sformułowania dogmatu trynitarnego, centralnej prawdy wiary chrześcijańskiej. W jej świetle możemy mówić, że Jezus jako Syn Boży na równi z Ojcem i Duchem dzierży królewską władzę nad całym stworzeniem. Wiara w tę prawdę leży u podstaw Dzieła Intronizacji i Jubileuszowego Aktu Przyjęcia Jezusa Chrystusa za Króla i Pana.

» Read more