Kategoria: Intronizacja

Objawienie poucza nas, że Jezus z Nazaretu jest Synem Bożym. Pan Jezus sam podkreślał swoją jedność z Bogiem Ojcem. Już samo nazywanie Boga mianem Ojca wywoływało oburzenie Żydów, gdyż czyniło Jezusa równym Bogu. Pan Jezus wcale temu nie zaprzeczał, co jeszcze bardziej wzmagało wrogość przeciwników. Po śmierci i zmartwychwstaniu Chrystusa założony przez Niego Kościół zgłębiał tajemnicę jedności Ojca, Syna i Ducha Świętego, co przyczyniło się do sformułowania dogmatu trynitarnego, centralnej prawdy wiary chrześcijańskiej. W jej świetle możemy mówić, że Jezus jako Syn Boży na równi z Ojcem i Duchem dzierży królewską władzę nad całym stworzeniem. Wiara w tę prawdę leży u podstaw Dzieła Intronizacji i Jubileuszowego Aktu Przyjęcia Jezusa Chrystusa za Króla i Pana.

» Read more

Pismo Święte i Tradycja Kościoła określają Pana Jezusa mianem Chrystusa. Tytuł ten już w czasach apostolskich stał się Jego imieniem własnym. Podkreśla ono wypełnienie się w osobie Jezusa nadziei narodu wybranego na przyjście Mesjasza. Zrozumienie znaczenia tego tytułu leży u podstaw wiary chrześcijan. Jest to również fundamentalne zagadnienie dla Dzieła Intronizacji, którego celem jest doprowadzenie ludzi do uznania Jezusa za Króla.

» Read more

 

Jubileuszowy Akt Przyjęcia Jezusa Chrystusa za Króla i Pana wynika z wiary Kościoła w królewską godność Syna Bożego. Jako równy Ojcu co do natury, Syn Boży posiada pełnię Boskiej władzy nad całym stworzeniem. Stwórca jest Władcą wszystkiego, co powołał do istnienia. Pismo Święte poucza nas o tym wielokrotnie. Przykładem tego są zawarte w Księdze Psalmów hymny na cześć Jahwe-Króla, zwane też przez egzegetów psalmami „intronizacyjnymi”.

» Read more

Chrześcijanie to ludzie Jezusa Króla. Naszym zadaniem jest iść i głosić: „Bliskie już jest królestwo niebieskie” (Mt 10, 7). Każdy wierny na mocy chrztu i bierzmowania powołany jest do apostolstwa, czyli do świadczenia czynem i słowem o Chrystusie i szerzenie w świecie królestwa Bożego. Dzieło to będzie można jednak wypełnić dopiero wtedy, gdy w sercach samych apostołów Jezusa Króla będzie panował Boży ład.

» Read more

„Wszystkim kieruje wola Najwyższego Króla, i to pełnego sprawiedliwości i dobroci” (Mowy, s. 193). Są to słowa św. Leona Wielkiego, starożytnego papieża, który wzywa chrześcijan wszystkich czasów do polegania na Bożej Opatrzności. Przykładem ludzi, którzy zaufali Bogu, są Mędrcy ze Wschodu znani z Ewangelii według św. Mateusza. Opisane tam wydarzenie, zwane pokłonem Trzech Króli, Kościół czci od wieków podczas obchodów Objawienia Pańskiego. Papież Leon pozostawił po sobie osiem mów na Objawienie Pańskie. Kilka razy podkreślił w nich, że Magowie w Dzieciątku uczcili swymi darami Boga i Człowieka, który jest Królem. Warto zgłębić ten wątek, by lepiej poznać temat królewskiej godności Syna Bożego a zarazem podstawy teologiczne Jubileuszowego Aktu Przyjęcia Jezusa Chrystusa za Króla i Pana.

» Read more

Literatura chrześcijańska wielokrotnie podkreśla królewską godność Jezusa Chrystusa. Przykładem może być hymn Quem terra, pontus, aethera. Utwór ten wysławia niezwykłe macierzyństwo Maryi, jednak równocześnie opiewa Syna Bożego, który za Jej pośrednictwem przyszedł do ludzi.

» Read more