Embrion ludzki według personalizmu

Wszyscy zapewne wiedzą, że Kościół katolicki jest zdecydowanym obrońcą życia człowieka od poczęcia. Pogląd ten nie jest jednak arbitralnym osądem wyższego duchowieństwa. Wynika on z głębokiej refleksji filozoficznej, w której doniosłą rolę odgrywa kwestia osoby. Nurt filozoficzny, który koncentruje się na tym zagadnieniu, nazywamy personalizmem. Swoimi początkami sięga on tomistycznej koncepcji osoby. Wśród personalistów chrześcijańskich ważne miejsce zajmują: Jean Maritain, Étienne Gilson i Karol Wojtyła. W personalizmie chrześcijańskim osoba jest najdoskonalszym typem bytu, w związku z tym również sam absolut jest osobą, natomiast człowiek jako osoba nie może być traktowany przedmiotowo.

» Read more

Handel organami

TransplantacjaRozwój techniki pozwolił człowiekowi w XX wieku dokonać pierwszych skutecznych transplantacji narządów. Okazało się jednak, że zabiegi medyczne, które miały przynieść chorym i cierpiącym ludziom nadzieję na powrót do zdrowia, stały się przyczyną wielu kontrowersji i patologii. Najpoważniejszą z nich jest zjawisko handlu ludzkimi organami. Proceder ten nie jest jednak przez wszystkich etyków jednogłośnie potępiany. Dlatego warto zapoznać się z personalistycznym stanowiskiem wobec transplantologii, które stanowczo potępia kupczenie ciałem osoby ludzkiej.

Najpierw przyjrzyjmy się samej kwestii przeszczepiania narządów. W Encyklopedii bioetyki możemy przeczytać, że transplantacje to zabiegi medyczne polegające na przeniesieniu organu lub tkanki z jednego osobnika na drugiego albo w ramach jednego organizmu na inne miejsce, wykonywane w celach leczniczych1.

» Read more

Mahomet – bohater czy szarlatan?

Thomas_Carlyle_lm

Thomas Carlyle (Wikipedia)

Mahomet to oszust, kuglarz i szarlatan? Pospolity lubieżnik i barbarzyńca? Człowiek zmysłowy, człowiek miecza, dziki i nieokrzesany, ponadto ignorant i analfabeta? Według jednego z brytyjskich filozofów, tak postrzegano twórcę islamu w XIX wieku. Taka opinia jest jednak według niego nieprawdziwa, a Mahomet to bohater.

Lektura „Historii filozofii” Tatarkiewicza nie należy do najprzyjemniejszych doświadczeń, zwłaszcza dla studenta przygotowującego się do egzaminu. Chyba że czyta się biogram Thomasa Carlyle’a. Tu jest dość zabawnie. Nasz historyk filozofii zdecydowanie nie polubił szkockiego myśliciela. Gdy jednak zapoznamy się z jego „Bohaterami”, to łatwiej będzie zrozumieć Tatarkiewicza.

» Read more

Kto jest osobą?

Child_survivors_of_Auschwitz — kopia

Źródło: Wikipedia

W debacie bioetycznej na temat ochrony życia ludzkiego od poczęcia doniosłym punktem jest definicja osoby. Zagadnienie to poruszyła Joanna Różyńska w książce „Od zygoty do osoby”. Bioetyk przyjęła, że osoba to istota posiadająca rozwiniętą zdolność do racjonalnego myślenia i samoświadomości. Niezależnie od przynależności gatunkowej o statusie osobowym decydują według niej posiadane moralnie istotne własności psychiczne[1]. Nie precyzuje przy tym ani charakteru ani katalogu tych własności, lecz odwołuje się do ujęcia pochodzącego od Johna Locke’a, dla którego osoba to istota myśląca i inteligentna, obdarzona rozumem i zdolnością refleksji, samoświadoma. Osoba powinna mieć te cechy rozwinięte, choć nie musi aktualnie ich realizować. Autorce chodzi tu dokładnie o rozwinięte struktury neurofizjologiczne, zdolne do podtrzymywania procesów intelektualnych.

» Read more