Ty jesteś Królem Izraela!

Podczas opisanej przez św. Jana Ewangelistę rozmowy Pana Jezusa z Natanaelem, Apostoł złożył szczególne wyznanie: „Rabbi, Ty jesteś Synem Bożym, Ty jesteś Królem Izraela!” (J 1, 49). Słowa te mają doniosłe znaczenie teologiczne, a powtórzenie ich z wiarą potwierdzoną w czynach ma decydujące znaczenie dla naszego zbawienia.

W pierwszym rozdziale Ewangelii według św. Jana znajduje się opis powołania uczniów. Według czwartej Ewangelii najpierw byli powołani Jan i Andrzej, Szymon Piotr, Filip i Natanael, którego chrześcijańska tradycja utożsamia z Bartłomiejem. Filip, który pochodził z Betsaidy, miasta Andrzeja i Piotra, spotkał Natanaela i podzielił się z nim swoją wiarą w to, że Jezus z Nazaretu jest Mesjaszem zapowiedzianym przez Prawo Mojżesza i proroków. Natanael okazał wobec słów Filipa powątpiewanie, ale zgodził się z nim pójść i zobaczyć, o kim mowa. Gdy Pan Jezus ujrzał zbliżającego się Natanaela, powiedział o nim: „Patrz, to prawdziwy Izraelita, w którym nie ma podstępu”.

Natanael odpowiedział naznaczonym sceptycyzmem pytaniem: „Skąd mnie znasz?”. Usłyszał wtedy słowa, które odmieniły jego życie: „Widziałem cię, zanim cię zawołał Filip, gdy byłeś pod drzewem figowym”. To właśnie ta tajemnicza wypowiedź Pana Jezusa wywarła na Natanaelu tak silne wrażenie, że pod jej wpływem uznał Nazarejczyka za Syna Bożego i Mesjasza, Króla Izraela. Zapewne Pan Jezus nawiązał do jakiegoś ważnego wydarzenia w życiu Natanaela, o którym wiedział jedynie on. Nadprzyrodzona wiedza Jezusa z Nazaretu była dla Natanaela dowodem Jego boskiej natury. Jezus zaś zapowiedział swemu nowemu wyznawcy, że zobaczy jeszcze więcej. Przyobiecał też wszystkim swoim uczniom: „Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Ujrzycie niebiosa otwarte i aniołów Bożych wstępujących i zstępujących na Syna Człowieczego” (J 1, 51).

Św. Tomasz z Akwinu (1225–1274), jeden z najwybitniejszych teologów chrześcijaństwa, w Komentarzu do Ewangelii Jana (Antyk, Kęty 2002) zawarł kilka interesujących spostrzeżeń odnośnie do fragmentu opowiadającego o powołaniu Natanaela. Drzewo figowe, pod którym Jezus ujrzał Natanaela, według Akwinaty w sensie mistycznym oznacza grzech. Powołując się na św. Augustyna, św. Tomasz uznał Natanaela za człowieka, który potrafił uczciwie przyznać się do swoich win. Tak bowiem zrozumiał słowa Jezusa, że nie ma w nim podstępu. Człowiek podstępny udaje dobrego, choć w rzeczywistości jest zły. Św. Tomasz zaakcentował prawość i prostotę Natanaela, który dzięki wierze w Chrystusa wyszedł z cienia grzechu do światła łaski.

„Zaraz więc Natanael, nawrócony dzięki słowom Chrystusa, poznając w Nim moc Bóstwa, na głos z wyznaniem i wyrazem czci wybuchnął, mówiąc: Rabbi, Ty jesteś Synem Bożym” (s. 165). Komentując wyznanie wiary Natanaela, św. Tomasz z Akwinu stwierdził, że kryją się w nim trzy prawdy o Chrystusie: określenie „Rabbi” wyraża wiarę w pełnię wiedzy Jezusa jako nauczyciela, określenie „Syn Boży” oznacza wyniesienie i wyjątkowość Jego łaski, określenie „Król Izraela” oznacza ogrom Jego władzy (s. 165).

Naśladując przykład św. Bartłomieja, skorzystajmy z danego nam czasu miłosierdzia i wyjdźmy z cienia grzechu do życia w światłości. Grzech i jego następstwa prędzej czy później sprowadzają na człowieka smutek i cierpienie. Życie w świetle Bożego Słowa może czasami wydawać się wymagające, ale w ostateczności przynosi szczęście. Uznajmy w Jezusie naszego jedynego nauczyciela i naśladujmy Jego przykład. Przyjrzyjmy się dowodom Jego nadprzyrodzonej mocy i wierzmy, że jest Synem Bożym. Uznajmy w Nim naszego jedynego Króla i podporządkujmy się Jego prawu miłości. A wtedy, u kresu życia, ujrzymy niebiosa otwarte, gdzie Jezus – Nauczyciel, Bóg i Król – ukaże się nam pośród aniołów na tronie swej wiecznej chwały.

Piotr Pikuła