Dekalog II: Wysławiajcie Jego święte imię!
Pismo Święte wielokrotnie podkreśla, że imię Boga jest święte. Przoduje w tym Księga Psalmów, gdzie znaleźć można cały szereg wezwań do wysławiania imienia Boga. Spotykamy tam również indywidualne i wspólnotowe tego przejawy: Chcę Cię wywyższać, Boże mój, Królu, i błogosławić imię Twe na zawsze i na wieki. Każdego dnia będę Cię błogosławił i na wieki wysławiał Twe imię (Ps 145, 1-2), lub: Sprawiedliwi, weselcie się w Panu i wysławiajcie Jego święte imię! (Ps 97, 12). Psalmy podkreślają, że imię Pana wysławiają ci, którzy je miłują (por. Ps 5, 12). Dla takich ludzi nie do pomyślenia byłoby jakiekolwiek naruszenie czci należnej imieniu Boga. Tym jednak, którym brak miłości względem Boga, Biblia słowami drugiego przykazania Dekalogu zabrania nadużywania świętego imienia: Nie będziesz wzywał imienia Pana, Boga twego, do czczych rzeczy, gdyż Pan nie pozostawi bezkarnie tego, który wzywa Jego imienia do czczych rzeczy (Wj 20, 7).
