Kategoria: Sakramenty

„Jeśli Ja mocą Ducha Bożego wyrzucam złe duchy, to istotnie przyszło do was Królestwo Boże” (Mt 12, 28). Z słów Pana Jezusa wynika wyraźnie, że dokonywane przez Niego egzorcyzmy są znakiem uobecniającej się pośród ludzi obecności Boga, który odbiera władzę uzurpatorowi z piekła rodem i szerzy w świecie swoje Królestwo miłości, sprawiedliwości i pokoju. Posyłając swoich Apostołów z misją głoszenia Królestwa Niebieskiego, Pan Jezus wezwał ich również do wypędzania złych duchów (por. Mt 10, 8). Kościół do dziś sprawuje egzorcyzmy, które razem z innymi świętymi znakami – błogosławieństwami i poświęceniami – uznaje za sakramentalia.

» Read more

„Chrześcijańskie powołanie, w każdej formie, jest darem mającym służyć budowie Kościoła, wzrastaniu Królestwa Bożego w świecie. To wszystko, co mówimy o każdym powołaniu chrześcijańskim, znajduje szczególne urzeczywistnienie w powołaniu kapłańskim”. Słowa te pochodzą z Posynodalnej adhortacji apostolskiej „Pastores dabo vobis” (35), w której św. Jan Paweł II pochylił się nad tematem formacji kapłanów we współczesnym świecie. Również inne dokumenty przedstawiające naukę Kościoła o kapłaństwie podkreślają, że to właśnie w perspektywie Królestwa Bożego należy odczytywać znaczenie tego sakramentu. Właśnie dlatego spośród szeregu ważnych kwestii wiążących się z sakramentem święceń chciałbym zwrócić uwagę na ten szczególny wymiar kapłaństwa, jakim jest służba Królestwu Bożemu.

» Read more

Choroba, śmierć i wiążące się z nimi cierpienie są dla ludzi wielkim wyzwaniem. Z jednej strony staramy się jakoś przed nimi uchronić, z drugiej zaś – próbujemy zrozumieć ich sens. Dzięki Słowu Bożemu temat ten staje się dla nas bardziej zrozumiały, zwłaszcza gdy stawiamy go w świetle nauki Pana Jezusa. On przyszedł na świat dla zbawienia ludzi, czyli aby uwolnić nas spod panowania grzechu i jego konsekwencji. Jezus zatem uzdrawiał chorych i leczył złamanych na duchu. W ten sposób ujawniał swą królewską władzę nad stworzonym światem i obwieszczał ludziom przyjście Królestwa Bożego. Przedłużeniem Jego zbawczej misji zostali Apostołowie i ich następcy, którzy po dziś poprzez sakrament namaszczenia niosą cierpiącym duchowe i cielesne pokrzepienie.

» Read more

„Nie potrzebują lekarza zdrowi, lecz ci, którzy się źle mają. Nie przyszedłem powołać sprawiedliwych, ale grzeszników” (Mk 2, 17). Słowa te Pan Jezus skierował do faryzeuszów oburzonych na Niego za to, że je i pije z celnikami i grzesznikami. Powiedział to, ponieważ Jego zbawcza misja polegała na wzywaniu do nawrócenia: „Czas się wypełnił i bliskie jest królestwo Boże. Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię!” (Mk 1, 15). Pan Jezus nie tylko zachęcał ludzi do poprawy życia, ale także odpuszczał popełnione przez nich grzechy. Po zmartwychwstaniu władzę tę przekazał swoim Apostołom, a ich następcy do dziś kontynuują to wspaniałe dzieło, zachęcając ludzi, by poprzez sakrament nawrócenia pojednali się z Bogiem.

» Read more

Sakrament Ołtarza zajmuje w życiu Kościoła kluczowe miejsce, ponieważ pod postaciami chleba i wina uobecnia Ciało i Krew Chrystusa. Pan Jezus przyobiecał, że ci, którzy będą spożywać Jego Ciało i pić Jego Krew, będą mieli w sobie życie i zostaną wskrzeszeni w dniu ostatecznym. Dlatego też polecił swoim Apostołom, aby na Jego pamiątkę powtarzali misterium Ostatniej Wieczerzy. Następcy Apostołów czynią to po dzień dzisiejszy, a cały Kościół z wielką czcią przyjmuje i adoruje Najświętszy Sakrament. Wśród kadzielnego dymu, ze śpiewem uwielbienia na ustach, upadamy wszyscy wraz, by oddać hołd białej Hostii zamkniętej w monstrancji. Monstrancję zaś ustawiamy na specjalnym podwyższeniu, nie bez przyczyny nazwanym tronem, by po królewsku uczcić Pana Jezusa.

» Read more

Wśród sakramentów wtajemniczenia chrześcijańskiego obok chrztu i Eucharystii znajduje się sakrament bierzmowania. Kościół naucza, że przyjęcie tego sakramentu jest koniecznym dopełnieniem łaski chrztu, w związku z czym bierzmowanie posiada doniosłe znaczenie w życiu uczniów Chrystusa. Chcąc zgłębić teologię tego sakramentu, dajmy się poprowadzić nauce Katechizmu, w którym zostały omówione kolejno następujące zagadnienia: bierzmowanie w ekonomii zbawienia, bierzmowanie w tradycji chrześcijan wschodnich i zachodnich oraz towarzyszące mu znaki i obrzędy, celebrowanie, skutki, kto może je otrzymać i szafarz bierzmowania (KKK 1285-1314).

» Read more

Podczas spotkania z Nikodemem Pan Jezus stwierdził: „Zaprawdę, zaprawdę, powiadam ci, jeśli się ktoś nie narodzi z wody i z Ducha, nie może wejść do królestwa Bożego” (J 3, 5). Narodziny z wody i z Ducha według nauki Kościoła dokonują się w sakramencie chrztu świętego, który jest fundamentem całego życia chrześcijańskiego, bramą życia w Duchu otwierającą przystęp do innych sakramentów (por. KKK 1213). Wejście do Królestwa Bożego dokonuje się w chrzcie przez wyzwolenie spod władzy grzechu, zjednoczenie z Chrystusem i włączenie w misję Kościoła, w którym urzeczywistnia się Boże Królestwo.

» Read more

„Wojskowy znak, którego nie da się zetrzeć wyciska się na rękach nowych rekrutów, podobnie jak i ich imiona wypisywane są na liście legionów, podczas odbierania od nich zwykłej przysięgi, zwanej przysięgą wojskową. (…) Żołnierze zatem składają przysięgę na wierność Imperatorowi, że będą słuchać wiernie i chętnie wszystkich jego rozkazów, że nigdy nie zdezerterują i zawsze będą gotowi poświęcić swe życie dla Imperium Rzymskiego”. Tak o początkach służby wojskowej legionistów pisał u schyłku IV w. po Chr. Flawiusz Wegecjusz Renatus, autor starożytnego podręcznika wojskowości. Dlaczego właśnie takim cytatem rozpoczynam to krótkie wprowadzenie do nauki Kościoła o sakramentach? Powodów jest kilka, a każdy z nich może przybliżyć nas do głębszego zrozumienia tajemnicy widzialnych znakach niewidzialnej łaski.

» Read more

Św. Mateusz Ewangelista odnotował w pewnym miejscu, że tłumy słuchające Pana Jezusa zdumiewały się Jego nauką. Dodał też, z czego wynikało to zdumienie: „Uczył ich bowiem jak ten, który ma władzę, a nie jak ich uczeni w Piśmie” (Mt 7, 29). Nowy Testament w wielu fragmentach podkreśla niezwykłą władzę Pana Jezusa. Jednym z nich jest opis uzdrowienia paralityka. Zanim jednak Jezus nakazał mu wstać z noszy, odpuścił mu grzechy. Ponieważ czasami również nas w wyniku popełnianych grzechów dopada paraliż, oczywiście bardziej duchowy niż fizyczny, warto uważniej przyjrzeć się sprawie tej władzy, która i nam może pomóc podnieść się i wrócić do domu.

» Read more