Króla nie zwalczą zastępy świata

„Dziś, o bracia, Chrystus, Król nasz, do swoich towarzyszy broni z ewangelicznego przemawia trybunału, wypowiada wojnę wrogom, obiecuje nagrodę tym, co będą walczyli, objawia boju przyczyny, wykrywa podstępy i usiłowania nieprzyjaciół, gdzie, kiedy i jak walczyć należy – w pełnym tryumfu programie zapowiada”. W takich słowach św. Piotr Chryzolog zwrócił się do wiernych w kazaniu wygłoszonym z okazji rozpoczynającego się postu. W obrazowym języku ukazał adresatom pole duchowej walki, na którym powinni stanąć w okresie pokuty, by pod wodzą swego Króla, Jezusa Chrystusa, zmagać się ze swymi słabościami i zwyciężyć diabła.

» Read more

Com napisał, napisałem

Titulus damnationis. Zdjęcie z książki: Górny G., Rosikoń J., Świadkowie tajemnicy. Śledztwo w sprawie relikwii Chrystusowych, Rosikon Press, Warszawa 2012.

W Bazylice Santa Croce in Gerusalemme w Rzymie przechowywana jest niezwykła pamiątka Męki Pańskiej – Titulus Damnationis – tablica z tytułem winy Jezusa z Nazaretu. Według św. Ambrożego z Mediolanu i św. Jana Chryzostoma to właśnie dzięki tej tablicy matka cesarza Konstantyna, św. Helena, zidentyfikowała krzyż odkryty na Golgocie w latach 326–328. Odnaleziona przez św. Helenę tabliczka została podzielona na dwie części. Jedna została w Jerozolimie, druga trafiła do Rzymu. Jerozolimska część zaginęła bezpowrotnie w wyniku najazdu perskiego. Na szczęście fragment rzymski zachował się do naszych czasów. Przeprowadzone współcześnie badania naukowe, w tym dendrologiczne i paleograficzne, wykazały, że Titulus pochodzi z I w. n.e. W ten sposób Titulus stał się autentycznym świadkiem najważniejszych wydarzeń historii zbawienia.

» Read more

Walka o Boże Królestwo

„Jedną z najpoważniejszych pokus tłumiących zapał i odwagę jest poczucie przegranej, przemieniające nas w niezadowolonych i rozczarowanych pesymistów o posępnej twarzy. Nikt nie może podjąć walki, jeśli nie wierzy w zwycięstwo. Kto zaczyna bez ufności, stracił wcześniej połowę bitwy i zakopuje własne talenty”. Ten cytat nie pochodzi ani z Sztuki wojny Sun Tzu, ani z O wojnie Clausewitza. To papież Franciszek na zakończenie Roku Wiary, 24 listopada 2013, w uroczystość Chrystusa Króla Wszechświata, w adhortacji Evangelii gaudium wezwał Lud Boży do walki o Boże Królestwo (85).

» Read more

Jezus moim Panem i Królem!

Wyznanie wiary, że Jezus jest Panem, ma dla ludzi charakter fundamentalny, ponieważ decyduje o naszym zbawieniu. Poucza nas o tym Słowo Boże: „Jeżeli więc ustami swoimi wyznasz, że JEZUS JEST PANEM, i w sercu swoim uwierzysz, że Bóg Go wskrzesił z martwych – osiągniesz zbawienie. Bo sercem przyjęta wiara prowadzi do usprawiedliwienia, a wyznawanie jej ustami – do zbawienia” (Rz 10, 9–10). Katechizm Kościoła Katolickiego wyjaśnia, że fragment ten jest jednym z pierwszych chrześcijańskich wyznań wiary.

» Read more

W naszej Ojczyźnie – króluj nam, Chryste!

Za nami pierwsza rocznica proklamacji Jubileuszowego Aktu Przyjęcia Jezusa Chrystusa za Króla i Pana. Warto wobec tego przypomnieć, że 19 listopada 2016 roku, w kontekście obchodów 1050-lecia Chrztu Polski, nasz naród potwierdził wyrażone przed wiekami pragnienie służenia Chrystusowi.

Akt ogłoszony został w Sanktuarium Miłosierdzia Bożego w Krakowie-Łagiewnikach przez Przewodniczącego KEP abpa Stanisława Gądeckiego w obecności Prezydenta RP pana Andrzeja Dudy i przedstawicieli Rządu oraz Parlamentu RP. Ponadto, jak podaje oficjalna strona internetowa Sanktuarium www.milosierdzie.pl, w uroczystości wzięło udział 50-ciu biskupów, kilkuset kapłanów, osoby konsekrowane oraz ponad 100 tysięcy wiernych świeckich, rozdano 80 tysięcy Komunii Świętej. Następnego dnia, w niedzielę Chrystusa Króla Wszechświata Akt ten został odczytany w parafiach całej Polski. Można więc śmiało stwierdzić, że miał on charakter ogólnonarodowy, zgodnie z tym, jak brzmi ostatnie zdanie Aktu: „Oto Polska w 1050. rocznicę swego Chrztu uroczyście uznała królowanie Jezusa Chrystusa”.

» Read more

Król jeden wszystkim hetmani!

„Więc idźcie, pieśni moje, między ludzi,
Choć milczeć radzi pokusa:
Dźwięk wasz świat cały niech do czci rozbudzi
Naszego króla Chrystusa”.

Są to ostatnie słowa Epilogu wieńczącego zbiór poezji autorstwa Prudencjusza, jednego z najwybitniejszych poetów starożytnego chrześcijaństwa. Pozostałe strofy można znaleźć w dziele zatytułowanym Światła ekumeny. Antologia patrystyczna (A. Bober, Wydawnictwo Apostolstwa Modlitwy, Kraków 1965, s. 571). Prudencjusz stawia siebie w tym utworze przed tronem Boga, by złożyć Mu w darze swoje pieśni. Jedną z nich jest Hymn na Święto Epifanii (Objawienia). Pojawia się w nim bardzo wyraźnie zarysowany temat królewskiej godności Chrystusa z wyraźnym akcentem położonym na Jego panowanie nad narodami. Kwestia ta jest szczególnie interesująca w związku z proklamacją Jubileuszowego Aktu Przyjęcia Jezusa Chrystusa za Króla i Pana w Polsce 19 listopada 2016 r. Lektura Hymnu Prudencjusza może więc być pomocna nie tylko w głębszym przeżyciu Uroczystości Objawienia Pańskiego, lecz także w pełniejszym poznaniu podstaw teologicznych Dzieła Intronizacji.

» Read more

Przeciw sługom prawdziwego Króla

„O, jak zbytecznie trwożysz się, Herodzie! W próżnię uderzy szał twojego gniewu na podejrzaną ci dziecinę. Kraj twój za mały, by zmieścić Chrystusa i zamknąć Pana świata w zaścianku pod twej władzy berłem. Wszędzie on włada; ty mu w Judei wzbraniasz panowania? Sam byś szczęśliwiej panowanie dzierżył, gdybyś się jego panowaniu poddał” (Mowa 34). W takich słowach św. Leon Wielki (zm. 461 r.), wybitny papież i teolog, Doktor Kościoła, wyraził przekonanie Kościoła o korzyściach płynących dla państw i narodów z uznania władzy Jezusa Króla. Wiara w to znalazła swój szczególny wyraz w encyklice Piusa XI z 1925 r. zatytułowanej „Quas primas” i w oddolnych działaniach na rzecz Intronizacji Jezusa Króla Polski, których oficjalnym zwieńczeniem był proklamowany 19 listopada 2016 r. Jubileuszowy Akt Przyjęcia Jezusa Chrystusa za Króla i Pana. Przyjmując nauczanie św. Leona Wielkiego, pochylmy się jeszcze nad innymi fragmentami jego „Mów”, w których na tle bezwzględnej władzy króla Heroda ukazał królewską godność Jezusa Chrystusa.

» Read more

Broń św. Szczepana

„Wczoraj święciliśmy doczesne Narodzenie naszego wiecznego Króla, dziś obchodzimy chwalebną mękę bojownika. Wczoraj bowiem nasz Król, przybrany we wspaniała szatę ciała, wyszedłszy z dziewiczego łona, raczył nawiedzić świat, dziś bojownik wyszedłszy z namiotu ciała, z triumfem dostał się do nieba”. W taki sposób rozpoczyna się homilia św. Fulgencjusza z Ruspe poświęcona św. Szczepanowi. W homilii tej Fulgencjusz opisał niezwykłą broń, dzięki której pierwszy męczennik chrześcijaństwa odniósł zwycięstwo nad wrogami. Poznanie jej może pomóc także nam w skutecznym pokonywaniu wrogów.

» Read more

Miłosierni otrzymają królestwo z Chrystusem

Wypełnianie uczynków miłosierdzia jest jednym z podstawowych obowiązków chrześcijanina. Wielokrotnie wspomina o tym Pismo Święte i Tradycja. W kontekście proklamowanego 19 listopada 2016 roku Jubileuszowego Aktu Przyjęcia Jezusa Chrystusa za Króla i Pana warto spojrzeć na temat miłosierdzia w perspektywie królewskiej godności Syna Bożego. Akt ten bowiem zobowiązuje nas do porządkowania całego naszego życia osobistego, rodzinnego i narodowego według prawa Jezusa Króla, a przecież On sam, zasiadając na tronie pełnym chwały, wskazał nam zasadę, którą powinniśmy kierować się na co dzień: „Wszystko, co uczyniliście jednemu z tych braci moich najmniejszych, mnieście uczynili” (Mt 25, 40).

» Read more

Niech Jezus zakróluje!

Piotr Molla przechował wiele pamiątek po swojej żonie. Wśród nich szczególne miejsce zajmują listy. W jednym z nich Joanna Beretta Molla, obecnie już kanonizowana, w okresie narzeczeństwa tak pisała o rodzinie, którą mieli oboje tworzyć: Z pomocą i błogosławieństwem Bożym uczynimy wszystko, ażeby nasza nowa rodzina mogła się stać małym wieczernikiem, gdzie Jezus zakróluje ponad każdym naszym uczuciem, pragnieniem i działaniem. Mój Piotrze, brakuje już tylko kilka dni, a ja czuję się tak bardzo przejęta faktem przyjęcia Sakramentu Miłości. Wspólnie staniemy się współpracownikami Pana Boga w akcie stworzenia. W ten sposób będziemy mogli ofiarowywać Bogu dzieci, ażeby Go kochały i służyły Mu (P. Molla, E. Guerriero, Joanna kobieta mężna. Święta Joanna Beretta Molla we wspomnieniach męża, Rafael, Kraków 2003, s. 117-118).

» Read more

1 2 3 4