Lekkomyślność
Pierwszym stopniem pychy według Opata z Clairvaux jest ciekawość wyrażająca się w braku skupienia na życiu wewnętrznym i prowadząca do zainteresowania grzechami innych. Kolejny stopień pychy wiąże się z pierwszym, a Doktor Miodopłynny nazywa go lekkomyślnością.
Rozważania nad tym problemem zaczyna od słów: Zakonnik zaniedbujący siebie i zwracający uwagę na innych, gdy widzi wyższych od siebie, patrzy na nich z dołu, gdy widzi niższych, patrzy z góry (XI.39). Oczywiście wskazania św. Bernarda, pierwotnie adresowane do mnichów, możemy odnieść także do życia osób świeckich. Również świeccy są narażeni na zaniedbywanie swojego życia duchowego i zbytnie zwracanie uwagi na innych.